WskazaniaProdukt jest wskazany w leczeniu: pacjentów dorosłych oraz dzieci i młodzieży z nowo rozpoznaną przewlekłą białaczką szpikową (ang. CML) z chromosomem Philadelphia w fazie przewlekłej, pacjentów dorosłych z CML z chromosomem Philadelphia w fazie przewlekłej lub fazie akceleracji, w przypadku oporności lub nietolerancji na uprzednie leczenie, w tym leczenie imatynibem. Nie są dostępne dane dotyczące skuteczności u pacjentów z CML w przełomie blastycznym, dzieci i młodzieży z CML z chromosomem Philadelphia w fazie przewlekłej, w przypadku oporności lub nietolerancji na uprzednie leczenie, w tym leczenie imatynibem.DawkowanieLeczenie powinno być rozpoczęte przez lekarza doświadczonego w rozpoznawaniu i leczeniu pacjentów z CML. Leczenie należy kontynuować tak długo, jak długo przynosi ono korzyść kliniczną dla pacjenta lub do czasu wystąpienia niemożliwych do zaakceptowania działań toksycznych. W razie pominięcia dawki, pacjent nie powinien przyjmować dodatkowej dawki, ale kolejną przepisaną dawkę przyjąć o zwykłej porze. Dawkowanie u dorosłych pacjentów z CML z chromosomem Philadelphia. Zalecana dawka produktu leczniczego: 300 mg 2x/dobę u pacjentów z nowo rozpoznaną CML w fazie przewlekłej; 400 mg 2x/dobę u pacjentów z CML w fazie przewlekłej lub w fazie akceleracji, z nietolerancją lub opornością na uprzednie leczenie. Dawkowanie u dzieci i młodzieży z CML z chromosomem Philadelphia. Dawkowanie u dzieci i młodzieży jest ustalane indywidualnie i zależy od pc. pacjenta (mg/m2 pc.). Zalecana dawka nilotynibu wynosi 230 mg/m2 pc. 2x/dobę, w zaokrągleniu do najbliższej wielokrotności dawki 50 mg (nie przekraczając maks. dawki pojedynczej wynoszącej 400 mg). Aby uzyskać żądaną dawkę, można łączyć kaps. o różnej mocy. Brak jest doświadczenia w leczeniu dzieci poniżej 2 lat. Brak jest danych dotyczących dzieci poniżej 10 lat z nowo rozpoznaną chorobą i istnieją ograniczone dane dotyczące dzieci poniżej 6 lat z opornością na imatynib lub nietolerancją imatynibu. Schemat dawkowania nilotynibu w dawce 230 mg/m2 pc. 2x/dobę u dzieci i młodzieży: pc. do 0,32 m2: 50 mg 2x/dobę; pc. 0,33-0,54 m2: 100 mg 2x/dobę; pc. 0,55-0,76 m2: 150 mg 2x/dobę; pc. 0,77-0,97 m2: 200 mg 2x/dobę; pc. 0,98-1,19 m2: 250 mg 2x/dobę; pc. 1,20-1,41 m2: 300 mg 2x/dobę; pc. 1,42-1,63 m2: 350 mg 2x/dobę; pc. ł1,64 m2: 400 mg 2x/dobę. Dorośli pacjenci z CML w fazie przewlekłej z chromosomem Philadelphia, którzy byli leczeni nilotynibem w terapii pierwszego rzutu i którzy uzyskali trwałą głęboką odpowiedź molekularną (MR4,5). Można rozważyć zakończenie leczenia u spełniających kryteria dorosłych pacjentów z CML w fazie przewlekłej z chromosomem Philadelphia (Ph+), którzy byli leczeni nilotynibem w dawce 300 mg 2x/dobę przez co najmniej 3 lata, jeśli głęboka odpowiedź molekularna utrzymuje się przez min. 1 rok bezpośrednio przed zakończeniem leczenia. Zakończenie leczenia nilotynibem powinno być inicjowane przez lekarza posiadającego doświadczenie w leczeniu pacjentów z CML. U spełniających kryteria pacjentów, którzy zakończą leczenie nilotynibem, konieczne jest comiesięczne monitorowanie poziomu transkryptów BCR-ABL i morfologii krwi z rozmazem przez jeden rok, następnie co 6 tyg. w 2. roku, a później co 12 tyg. Monitorowanie poziomu transkryptów BCR-ABL musi być wykonywane za pomocą ilościowego testu diagnostycznego zwalidowanego dla pomiaru poziomu odpowiedzi molekularnych w Skali Międzynarodowej (IS) o czułości przynajmniej MR4,5 (BCR-ABL/ABL Ł0,0032% IS). U pacjentów, którzy utracą MR4 (MR4=BCR-ABL/ABL Ł0,01%IS), ale nie utracą MMR (MMR=BCR-ABL/ABL Ł0,1%IS) w fazie bez leczenia, poziom transkryptów BCR-ABL należy monitorować co 2 tyg. aż do chwili, gdy poziom BCR-ABL powróci do zakresu pomiędzy MR4 a MR4,5. Pacjenci, którzy utrzymają poziom BCR-ABL pomiędzy MMR a MR4 w min. 4 kolejnych pomiarach mogą wrócić do pierwotnego harmonogramu monitorowania. Pacjenci, którzy utracą MMR, muszą wznowić leczenie w ciągu 4 tyg. od stwierdzenia utraty remisji. Leczenie nilotynibem należy wznowić w dawce 300 mg 2x/dobę lub w zmniejszonej dawce wynoszącej 400 mg raz/dobę, jeśli przed zakończeniem leczenia u pacjenta zmniejszono dawkę. U pacjentów wznawiających leczenie nilotynibem należy monitorować poziom transkryptów BCR-ABL co m-c aż do ponownego stwierdzenia MMR, a następnie co 12 tyg. Dorośli pacjenci z CML w fazie przewlekłej z chromosomem Philadelphia, którzy uzyskali trwałą głęboką odpowiedź molekularną (MR4,5) podczas leczenia nilotynibem po wcześniejszym leczeniu imatynibem. Można rozważyć zakończenie leczenia u spełniających kryteria dorosłych pacjentów z CML w fazie przewlekłej z chromosomem Philadelphia (Ph+), którzy byli leczeni nilotynibem przez co najmniej 3 lata, jeśli głęboka odpowiedź molekularna utrzymuje się przez min. 1 rok bezpośrednio przed zakończeniem leczenia. Zakończenie leczenia nilotynibem powinno być inicjowane przez lekarza posiadającego doświadczenie w leczeniu pacjentów z CML. U pacjentów spełniających kryteria, którzy zakończą leczenie nilotynibem, konieczne jest monitorowanie co m-c poziomu transkryptów BCR-ABL i morfologii krwi z rozmazem przez 1 rok, następnie co 6 tyg. w 2. roku, a później co 12 tyg. Monitorowanie poziomu transkryptów BCR-ABL musi być wykonywane za pomocą ilościowego testu diagnostycznego zwalidowanego dla pomiaru poziomu odpowiedzi molekularnych w Skali Międzynarodowej (IS) o czułości przynajmniej MR4,5 (BCR-ABL/ABL Ł0,0032% IS). Pacjenci z potwierdzoną utratą MR4 (MR4=BCR-ABL/ABL Ł0,01%IS) w fazie bez leczenia (2 kolejne pomiary wykonywane w odstępie co najmniej 4 tyg. wykazujące utratę MR4) lub utratą większej odpowiedzi molekularnej (MMR=BCR-ABL/ABL Ł0,1%IS) muszą wznowić leczenie w ciągu 4 tyg. od stwierdzenia utraty remisji. Leczenie nilotynibem należy wznowić w dawce 300 mg lub 400 mg 2x/dobę. U pacjentów wznawiających leczenie nilotynibem należy monitorować poziom transkryptów BCR-ABL co m-c aż do ponownego stwierdzenia wcześniej występującej większej odpowiedzi molekularnej lub MR4, a następnie co 12 tyg. Dostosowanie lub zmiana dawki. Może być konieczne zaprzestanie podawania nilotynibu przez pewien czas i/lub zmniejszenie podawanej dawki ze względu na toksyczność dotyczącą układu krwiotwórczego (neutropenia, trombocytopenia) niezwiązaną z chorobą podstawową, białaczką. Dostosowanie dawki w razie wystąpienia neutropenii i trombocytopenii. Dorośli pacjenci z nowo rozpoznaną CML w fazie przewlekłej, dawka 300 mg 2x/dobę oraz CML w fazie przewlekłej z opornością na imatynib lub nietolerancją imatynibu dawka 400 mg 2x/dobę: ANC <1,0 × 109/l i/lub liczba płytek krwi <50 × 109/l: leczenie nilotynibem należy przerwać i kontrolować morfologię krwi; w ciągu 2 tyg. należy ponownie podjąć leczenie poprzednią dawką, jeśli ANC >1,0 × 109/l i/lub liczba płytek krwi >50 × 109/l; jeśli liczba krwinek utrzymuje się na niskim poziomie, może być konieczne zmniejszenie dawki do 400 mg raz/dobę. Dorośli pacjenci z CML w fazie akceleracji z opornością na imatynib lub nietolerancją imatynibu dawka 400 mg 2x/dobę: ANC <0,5 × 109/l i/lub liczba płytek krwi <10 × 109/l: leczenie nilotynibem należy przerwać i kontrolować morfologię krwi; w ciągu 2 tyg. należy ponownie podjąć leczenie uprzednio stosowaną dawką, jeśli ANC >1,0 ×109/l i/lub liczba płytek krwi >20 × 109/l; jeśli liczba krwinek utrzymuje się na niskim poziomie, może być konieczne zmniejszenie dawki do 400 mg raz/dobę. Dzieci i młodzież z nowo rozpoznaną CML w fazie przewlekłej, dawka 230 mg/m2 pc. 2x/dobę oraz CML w fazie przewlekłej z opornością na imatynib lub nietolerancją imatynibu dawka 230 mg/m2 pc. 2x/dobę: ANC <1,0 × 109/l i/lub liczba płytek krwi <50 × 109/l: leczenie nilotynibem należy przerwać i kontrolować morfologię krwi; w ciągu 2 tyg. należy ponownie podjąć leczenie poprzednią dawką, jeśli ANC >1,5 × 109/l i/lub liczba płytek krwi >75 × 109/l; jeśli liczba krwinek utrzymuje się na niskim poziomie, może być konieczne zmniejszenie dawki do 230 mg/m2 pc. raz/dobę; jeśli zdarzenie wystąpi po zmniejszeniu dawki, należy rozważyć zakończenie leczenia. Jeśli wystąpi umiarkowana lub ciężka, klinicznie istotna toksyczność niedotycząca układu krwiotwórczego, należy przerwać podawanie produktu, a pacjenci powinni być monitorowani i odpowiednio leczeni. Jeśli uprzednio podawana dawka wynosiła 300 mg 2x/dobę u dorosłych pacjentów z nowo rozpoznaną CML w fazie przewlekłej lub 400 mg 2x/dobę u dorosłych pacjentów z CML w fazie przewlekłej lub w fazie akceleracji i z opornością na imatynib lub nietolerancją imatynibu, lub 230 mg/m2 pc. 2x/dobę u dzieci i młodzieży, podawanie leku można wznowić w dawce 400 mg raz/dobę u pacjentów dorosłych oraz w dawce 230 mg/m2 pc. raz/dobę u dzieci i młodzieży, gdy objawy toksyczności ustąpią. Jeśli wcześniej podawano dawkę 400 mg raz/dobę u pacjentów dorosłych lub 230 mg/m2 pc. raz/dobę u dzieci i młodzieży, leczenie należy zakończyć. Jeżeli jest to klinicznie uzasadnione, należy rozważyć ponowne zwiększenie dawki do dawki początkowej 300 mg 2x/dobę u dorosłych pacjentów z nowo rozpoznaną CML w fazie przewlekłej lub do 400 mg 2x/dobę u dorosłych pacjentów z CML z opornością lub nietolerancją na leczenie imatynibem, w fazie przewlekłej lub w fazie akceleracji, lub do 230 mg/m2 pc. 2x/dobę u dzieci i młodzieży. Zwiększona aktywność lipazy w surowicy. Jeśli nastąpi zwiększenie aktywności lipazy do stopnia 3-4, dawkę u pacjentów dorosłych należy zmniejszyć do 400 mg podawanych raz/dobę lub przerwać podawanie leku. U dzieci i młodzieży leczenie należy przerwać do czasu, gdy wartości aktywności lipazy powrócą do stopnia Ł1. Następnie, jeśli uprzednio stosowana dawka wynosiła 230 mg/m2 pc. 2x/dobę, leczenie można wznowić w dawce 230 mg/m2 pc. raz/dobę. Jeśli uprzednio stosowana dawka wynosiła 230 mg/m2 pc. raz/dobę, leczenie należy zakończyć. Aktywność lipazy w surowicy należy oznaczać co m-c lub jeśli zaistnieją wskazania kliniczne. Zwiększone stężenie bilirubiny i zwiększona aktywność aminotransferaz wątrobowych. W przypadku zwiększenia stężenia bilirubiny do stopnia 3-4 oraz zwiększenia aktywności aminotransferaz wątrobowych do stopnia 3-4 u pacjentów dorosłych, dawkę należy zmniejszyć do 400 mg podawanych raz/dobę lub przerwać podawanie leku. W przypadku zwiększenia stężenia bilirubiny stopnia ł2 lub zwiększenia aktywności aminotransferaz wątrobowych stopnia ł3 u dzieci i młodzieży, leczenie należy przerwać do czasu, gdy wartości powrócą do stopnia Ł1. Następnie, jeśli uprzednio stosowana dawka wynosiła 230 mg/m2 pc. 2x/dobę, leczenie można wznowić w dawce 230 mg/m2 pc. raz/dobę. Jeśli uprzednio stosowana dawka wynosiła 230 mg/m2 pc. raz/dobę, a powrót do stopnia Ł1 trwa dłużej niż 28 dni, leczenie należy zakończyć. Stężenie bilirubiny i aktywność aminotransferaz wątrobowych należy oznaczać co miesiąc lub jeśli zaistnieją wskazania kliniczne. Osoby w podeszłym wieku. Około 12% pacjentów z nowo rozpoznaną CML w fazie przewlekłej biorących udział w badaniu III fazy i ok. 30% pacjentów z CML w fazie przewlekłej i w fazie akceleracji, z opornością lub nietolerancją imatynibu, biorących udział w badaniu klinicznym II fazy, było w wieku 65 lat lub starszych. Nie zaobserwowano większych różnic w bezpieczeństwie stosowania i skuteczności pomiędzy pacjentami w wieku 65 lat i starszymi, a osobami dorosłymi w wieku 18-65 lat. Zaburzenia czynności nerek. Nie przeprowadzono badań klinicznych z udziałem pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Ponieważ nilotynib i jego metabolity nie są wydalane z moczem, nie przewiduje się zmniejszenia całkowitego klirensu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Zaburzenia czynności wątroby. Zaburzenia czynności wątroby mają niewielki wpływ na farmakokinetykę nilotynibu. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby nie jest konieczna modyfikacja dawki. Jednakże podczas leczenia pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy zachować ostrożność. Zaburzenia serca. Wykluczano z udziału w badaniach klinicznych pacjentów z niewyrównaną lub znaczącą chorobą serca (np. z przebytym niedawno zawałem mięśnia sercowego, zastoinową niewydolnością serca, niestabilną dusznicą lub klinicznie istotną bradykardią). Należy zachować ostrożność u pacjentów z istotnymi zaburzeniami serca. Podczas leczenia nilotynibem zgłaszano przypadki zwiększenia całkowitego stężenia cholesterolu w surowicy. Przed rozpoczęciem leczenia nilotynibem, a także po 3 i 6 m-cach od rozpoczęcia leczenia należy wykonać lipidogram, który należy powtarzać co najmniej raz w roku podczas długotrwałego leczenia. Podczas leczenia nilotynibem zgłaszano przypadki zwiększenia stężenia glukozy we krwi. Przed rozpoczęciem leczenia nilotynibem należy oznaczyć stężenie glukozy we krwi i monitorować je podczas leczenia. Dzieci i młodzież. Określono bezpieczeństwo stosowania i skuteczność nilotynibu u dzieci i młodzieży z CML w fazie przewlekłej z chromosomem Philadelphia, w wieku od 2 do mniej niż 18 lat. Brak jest doświadczenia u dzieci <2 lat oraz u dzieci i młodzieży z CML z chromosomem Philadelphia w fazie akceleracji lub w fazie przełomu blastycznego. Nie ma danych dotyczących dzieci w wieku poniżej 10 lat z nowo rozpoznaną chorobą i istnieją ograniczone dane u dzieci <6 lat z opornością na imatynib lub nietolerancją imatynibu.UwagiProdukt należy przyjmować 2x/dobę co ok. 12 h i nie należy przyjmować go z jedzeniem; kaps. twarde należy połykać w całości, popijając wodą. Nie należy spożywać żadnych posiłków na 2 h przed przyjęciem dawki i przynajmniej 1 h po przyjęciu dawki. W przypadku pacjentów mających trudności z połykaniem, w tym dzieci i młodzieży, którzy nie są w stanie połknąć kapsułek twardych, zamiast leku należy zastosować inne produkty lecznicze zawierające nilotynib.Skład1 kaps. twarda zawiera 200 mg nilotynibu (w postaci dwuwodnego chlorowodorku).
Ciąża - trymestr 1 - Kategoria C
Ciąża - trymestr 2 - Kategoria C
Ciąża - trymestr 3 - Kategoria C
Wykaz B
Komentarze
[ z 0]